- kłótliwość
- сущ.• могущество• сварливость
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
kłótliwość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. kłótliwośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. kłótliwy w zn. 1.: Kłótliwość niektórych kobiet. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kłótliwość — ż V, DCMs. kłótliwośćści, blm rzecz. od kłótliwy (zwykle w zn. 1) Wrodzona kłótliwość … Słownik języka polskiego
warchoł — m IV, DB. a, Ms. warchołole; lm M. y, DB. ów «człowiek łamiący prawo, zakłócający spokój, wywołujący przez swą kłótliwość i samowolę zamęt, zamieszanie; awanturnik, wichrzyciel» Mieć usposobienie warchoła … Słownik języka polskiego